Ons laatste nieuws

Doodmoe loop ik ’s avonds thuis even de tuin in. Er staat een komkommerplant. De oogst is best goed dit jaar. Dus toch komkommertijd.

Het werk als dierenarts is altijd gevarieerd en altijd in ontwikkeling. Zo heb ik de afgelopen 30 jaar de band van mensen en hun dieren langzaam zien verschuiven van; “ach, het is maar een dier” naar “ ze is ons kindje”. De inzichten over wat dieren voelen zijn nu dan ook heel anders dan toen.

Klantcontact en spoed. Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven.

Een najaar vol met personele wisselingen We hebben nu een aantal jaren met een vast

We hebben als dierenartsen en assistenten een mooi vak en we hebben weer de ruimte om er volop van te genieten.

Inmiddels ben ik bijna 30 jaar dierenarts in Tilburg. En al die tijd heb ik op beide lokaties gewerkt. De liefde voor de dieren en de passie voor het vak als dierenarts zijn en blijven altijd een belangrijke drijfveer om dit vak bij nacht en ontij te kunnen uitoefenen, maar de fijne contacten met de eigenaren geven daar extra kleur aan. Ook op Broekhoven heb ik vele mensen leren kennen. Kinderen die als volwassenen met hun eigen dier ook weer komen, leeftijdsgenoten met wie ik samen zwanger was, die tanige oude dame die nog steeds met haar hondje blijft lopen. Ze worden samen oud. Allemaal bijzondere eigen persoonlijkheden.

De afgelopen week hebben we verder geklust en heel veel gepoetst, zodat we weer in de praktijk aan de Postelse Hoeflaan aan de slag kunnen.

Dinsdagavond 25 mei; eindelijk thuis, moe en tevreden. Afgelopen weekend flink bezig geweest met poetsen en klussen op de Postelse Hoeflaan.
Gisteren en vanochtend vroeg een Pinkster spoeddienst gedraaid, waarbij mens en dier weer gevarieerde zorg vroegen en nodig hadden. Er waren droevige momenten waarin mensen afscheid moesten nemen van hun lieve huisdier en er was vreugde bij de geboorte van een tweetal puppies.

En zo is het dan eindelijk zo ver, de verbouwing van de binnenkant van de praktijk aan de Postelse Hoeflaan is van start. Tsja, optimist als ik ben, dacht ik dat we alvast voor de elektricien de plafonds uit de ruimtes konden halen en dan zelf gewoon konden doorwerken.

Afgelopen weekend was het Pasen en was het aan mij de eer om een groot deel van het weekend de spoeddienst te doen. Wat er aan patiënten en klanten gaat komen weet je nooit van tevoren. Soms kan je tussen de patiënten door rustig het huis poetsen en spelletjes doen met het, soms is het alleen maar werken, eten en slapen. Hoewel het, zeker in een drukke dienst, best zwaar kan zijn, is het vaak ook dankbaar werk.